یک روز که به منزل ما تشریف آورده بود، از هر دري سخن پيش آمد از جمله پرسيدم اساتید عرفاني شما چه کساني بودند و از چه کساني اجازه ختوم و اذکار داريد؟ فرمود: در نجف عمدتاً در خدمت مرحوم آيت الله سيّد علي قاضي و مرحوم حاج شيخ مرتضي طالقاني که هر دو از اکابر عرفان نظري و عملي بودند، بودم. و در هندوستان دو نفر که از نظر رياضت و ذکر کم نظير بودند يکي مرحوم سيّد علي شاه، دوّم مرحوم شاه حسين، از هر دو ذکر ميگرفتم، حضوراً مکرر خدمت شاه حسين هندي رسيده بودم ولي مرحوم آقا سيّد علي شاه، اهل مراوده و مرابطه با هيچکس نبود لذا با نامه سؤالاتي در مورد سير و سلوک و ذکر از ايشان ميکردم که تماماً جواب ميداد. سپس فرمود هر دو بسيار قوي بودند.